Update informatie.

 

    POLDERMODEL

of

PLUNDERMODEL ?    

 

Nadat vorige kabinetten met ons geld hadden gesmeten kwam in de negentiger jaren de regering tot het besef dat hierin verandering moest komen. De kosten van allerlei voorzieningen liepen gigantisch uit de hand en de staatsschuld liep op tot astronomische bedragen. Wim Kok heeft de naam de uitvinder van de bezuinigings operatie, die later de fraaie naam van "poldermodel" heeft gekregen, te zijn. In feite is de aanzet gegeven door het kabinet Lubbers en zijn pas onder Kok de resultaten zichtbaar geworden. De spiraal -stijgende rijksuitgaven-belasting verhogingen-stijgende loonkosten-duurdere producten-daardoor slechtere concurrentie positie-stijgende werkloosheid-stagnerende welvaart, moest doorbroken worden. Het kan niet ontkend worden dat de "het kan niet op" mentaliteit zeker in de beginjaren met succes is aangepakt. Dalend financierings tekort, dalende werkloosheid, de objectieve toeschouwer zal dat moeten beamen.
Maar zoals dat meestal gaat, het succes slaat de politici in de bol.
Men weet niet meer van ophouden, het zo noodzakelijke evenwicht tussen offers en opbrengsten wordt uit het oog verloren. En zo kan het gebeuren dat het internationaal zo geprezen "poldermodel" ontaardt in wat ik zou willen noemen het "plundermodel". Op alle mogelijke manieren wordt geprobeerd om de staatskas zo veel mogelijk te spekken, met onze centjes natuurlijk.
Talloze voorbeelden zijn daarvan te geven, neem bijvoorbeeld de:

Onroerend Zaak Belasting.
Het uitgangspunt was redelijk, namelijk de waarde van alle onroerende zaken in ons land moet in het vervolg met dezelfde taxatie methode bepaald worden. Die taxaties hebben inmiddels plaats gevonden. Aangezien de meeste woonhuizen, mede als gevolg van de stormachtige ontwikkeling van de huizenmarkt, veel te laag getaxeerd waren was een flinke waarde stijging te verwachten. Die nieuwe waarde wordt als vanouds als grondslag gebruikt voor o.a. gemeentelijke belastingen en voor de inkomsten belasting.
Deze waarde stijging zou echter zoveel extra geld in de belastinglaadjes brengen dat zelfs onze bestuurderen dat te gortig vonden, reden waarom veel tarieven zodanig zijn verlaagd dat de argeloze burger er niet al teveel op achteruit gaat.
Behalve dan de bezitters van een eigen woning!
Door de waarde stijging van hun optrekje wordt het huurwaarde forfait, dat immers bij hun bruto inkomen geteld moet worden, aanzienlijk hoger, soms zelfs tweemaal zo hoog! Met een breed gebaar kondigde de minister aan dat hiervoor compensatie zou worden gegeven. Het is geen verkapte belasting verhoging, zei deze ambtsdrager zonder blikken of blozen. Omdat die compensaties nauwelijks iets te betekenen hebben kunnen we rustig stellen dat deze minister een toegewijd aanhanger is van het plundermodel.

Een ander voorbeeld.
Het is een bewezen feit dat het zuiniger gebruik van een bepaald goed nauwelijks wordt bevorderd door de prijs flink te verhogen. Duurdere cigaretten, geen lager verbruik. Duurdere benzine door een forse accijns verhoging, goed voor de schatkist, echter geen lager verbruik. Accijnsverhoging alcohol, het borreltje blijft smaken. Het prijsmechanisme is een bewezen onbruikbaar instrument als het de bedoeling is het verbruik te verminderen.
Dat weet zo langzamerhand iedereen, ook de regering. Toch proberen ze het weer door ons drinkwater te belasten met het hoge BTW tarief. Ondanks de protesten van de waterleiding bedrijven die onomstotelijk hebben aangetoond dat hun voorlichtings campagnes van de laatste jaren tot aanzienlijke water besparingen hebben geleid. Zouden we onze regerings- en parlementsleden met één oog tegen het licht houden, dan kwamen we al spoedig tot de ontdekking dat het helemaal niet gaat om vermindering van het drinkwater verbruik maar om een ordinaire maatregel om de schatkist te spekken.
Het plundermodel dus!
We wachten met spanning op de onverlaat die binnenkort ook op drinkwater eco-tax wil gaan heffen.

Ons wachten is beloond!
De regering schrijft in de Miljoenen Nota 2000:

Vergroening.
Om milieuvriendelijk gedrag te stimuleren, komt er een verhoging van de afvalstoffenbelasting en zal belasting op leidingwater worden ingevoerd.
Waar valt nu nog wat te halen?
Op de lucht die wij inademen, of misschien nog beter op de lucht die we uitademen. Ook goed voor de verlaging van de CO2 uitstoot. Pronk is er gek genoeg voor!
Belasting geheven over het aantal uren zonneschijn is ook een mogelijkheid. Zonnige zomers kunnen onwaarschijnlijk veel opleveren.
Of belasting heffen op de hoeveelheid lucht, nodig voor het laten draaien van windmolens. In ons winderige landje een ware goudmijn.
Onderliggende pagina: Alarmerende vervuiling drinkwatertarief.

Over eco-tax gesproken.
De officiële naam is energiebelasting, zij wordt geheven over het gas- en electriciteits verbruik met de bedoeling dit verbruik te verminderen. Ook dit is een drogreden, het is alweer een gewone belasting verhoging en niet zo'n kleintje! Per kWh is dit 4,95 ct (bij 800-10.000 kWh per jaar), hetgeen uw jaarafrekening, afhankelijk van het verbruik, met 15-20% verhoogt. Op het gasverbruik wordt 15,98 ct per m³ (bij 800-5000 m³ per jaar) geheven. De invloed op de jaarrekening is ook 15-20%.
Buitengewoon ergerlijk is het feit dat over genoemde heffingen ook nog eens 17,5% BTW wordt berekend. Belasting over belasting, over belastingmoraal gesproken! De burger wordt weleens verweten dat zijn belastingmoraal zo verslechterd is. We weten nu hoe dat komt, goed voorbeeld doet goed volgen.
Ik denk dat we nog enig begrip voor deze heffingen zouden kunnen opbrengen als de opbrengst onverkort zou terugvloeien naar de energiebedrijven om hun "groene" productie methoden te financieren. Maar ook dat is niet het geval, het verdwijnt gewoon in de algemene middelen. Zijn we begaan met het milieu dan mogen we de duurdere "groene stroom" kopen.

Rekening rijden.
Mobiliteit is één van de grootste verworvenheden van de moderne mens. Was lang geleden zijn wereld tot enkele dagmarsen beperkt, nu is er geen plekje meer op aarde dat hij niet in korte tijd en bovendien redelijk comfortabel kan bereiken. Na de postkoets en de trekschuit waren het de fiets en later vooral de auto en het vliegtuig die deze enorme ontwikkeling in gang hebben gezet. Gelukkig zorgt de welvaart in de westerse wereld ervoor dat steeds meer mensen van deze verworvenheid gebruik kunnen maken, het komt steeds meer in ieders bereik.
Natuurlijk kleven er ook bezwaren aan deze mobiliteit.
De luchtvervuiling baart zorgen, al moet gezegd worden dat de techniek al enorme prestaties heeft geleverd in de bestrijding daarvan. Het eind is nog lang niet in zicht, stap voor stap worden de motoren schoner.
Een toenemend probleem zijn de files, voornamelijk in de randstad. Iedereen is het erover eens dat de files bestreden moeten worden. Maar hoe?
Voor de hand zou liggen dat de flessenhalzen in ons wegennet worden opgespoord en verbeterd. Meestal komt dat neer op verbreding van de weg. Nederland wordt één asfaltbaan, wordt dan door bepaalde groeperingen geroepen, zonder zich de moeite te getroosten hun bewering aan de hand van cijfers te staven. Logisch, want het belachelijke van hun bewering zou onmiddellijk duidelijk worden. Het huidige wegennet beslaat ± 0.80 % van de totale oppervlakte van ons land. Verbreding van de wegen, voornamelijk in de randstad, doet dit percentage stijgen tot ± 0.86 %!
Een tweede-kamerlid beweerde onlangs dat wegverbreding niet de oplossing is, want bredere wegen trekken meer verkeer aan. Hij zei er niet bij waar dat meerdere verkeer ineens vandaan moet komen. Er is niet meer verkeer dan er is, de tijd van gezellig toeren inclusief bermtoerisme is allang voorbij.
Een ander zei: als de eerste file is opgelost dan ontstaat even verderop een tweede. Dat gebeurt inderdaad als de deskundigen niet verder kijken dan hun neus lang is. Typisch wetenschappelijk denken, alleen kijken naar één bepaald detail en vergeten dat dit een deel is van een samenhangend geheel.
De regering meent het probleem op te moeten lossen door in 2001 het rekeningrijden in te voeren. In de ochtendspits (6 tot 10 uur) moet dan elke keer dat de randstad wordt binnengereden 5 gulden (met abonnement) of 7 gulden (zonder abonnement) betaald worden. Hierdoor zou dan het fileprobleem geheel of in hoge mate opgelost worden. Als we bedenken dat meer dan 90% van de automobilisten in de spits naar hun werk gaan en bovendien bedenken dat het openbaar vervoer geen bruikbaar alternatief is, dan moeten we ons afvragen wat onze regering bezielt.
Of ze zijn in ernstige mate vervreemd van de werkelijkheid, of er schuilt een andere bedoeling achter. Ik houd het op het laatste. Alleen al het feit dat het ministerie van Verkeer en Waterstaat heeft becijferd dat er een positief saldo van 280 miljoen gulden per jaar wordt verwacht, is hoogst verdacht.
Oplossing van het fileprobleem? Welnee, de staatskas moet worden gespekt!

Ondanks alle maatschappelijk verzet dramt de regering door. In de Miljoenen nota lezen we:

Rekeningrijden.
Het kabinet begint eind 2001 met het introduceren van het rekeningrijden in de ochtendspits binnen één regio. Momenteel worden de wegen in Nederland vooral in de ochtend- en avondspits gebruikt. Rekeningrijden maakt het autogebruik in spitsuren duurder, waardoor het weggebruik tijdens die periode gaat dalen. De effecten van rekeningrijden kunnen groot zijn. Onderzoek laat zien dat door rekeningrijden het aantal files met 30% tot 40% kan afnemen.
Aan de onderzoeken die aantonen dat het effect, zo het er al is, slechts van korte duur zal zijn wordt volledig voorbij gegaan. Vast staat dat er van een structurele oplossing geen sprake is.
Onderliggende pagina's:

De schatkist heeft er geen recht op!
Het huidige belastingstelsel kent vele aftrekposten: hypotheekrente, beperkte aftrek van rente op consumptief credit, vrijstelling van f 1000,-- p.p. op ontvangen rente of dividend, reiskostenforfait, giften, lijfrente premies, premiesparen, spaarloon, verwervingskosten, enz. Al deze aftrekposten hebben een wettelijke basis; een ieder die zich houdt aan de voorwaarden mag daarvan gebruik maken. Ook de gehaaide fiscalisten die er door middel van slimme constructies alles uit weten te halen.
Het gaat inmiddels om vele miljarden. Kok, Zalm en Vermeend, de ijverigste zoekers naar waar wat te halen valt, hebben op slinkse wijze de aanval op de aftrekposten ingezet. Via de media wordt ons wijs gemaakt dat het opvoeren van aftrekposten ten koste gaat van de schatkist. Het klinkt zo nu en dan zelfs op verwijtende toon, alsof van onfatsoenlijk handelen sprake is. Met de regelmaat van de klok horen we dat de schatkist door de één of andere aftrekpost vele miljoenen misloopt.

Maar hoe kan de schatkist te kort gedaan worden, als het gaat om gelden waarop de schatkist op grond van de huidige wet- en regelgeving helemaal geen recht heeft? Hoe kan een bepaalde aftrekpost of regeling "de schatkist te veel geld kosten" als de schatkist geen enkel wettelijk recht op dit geld kan laten gelden?
Hieronder vindt u een typisch staaltje van de wijze waarop wij geindoctrineerd worden.

DEN HAAG (ANP). De premiespaarregeling en spaarloonregeling worden in 2001 aan elkaar gekoppeld. Opgeteld mogen werknemers dan niet meer sparen dan een bedrag dat lager zal zijn dan wat nu maximaal is toegestaan.
Staatssecretaris Vermeend van Financiën wil met de maatregel een half miljard gulden per jaar besparen, bevestigen bronnen in Den Haag.
Een werknemer kan in de premiespaarregeling jaarlijks maximaal 1138 gulden van zijn nettoloon opzij zetten. De werkgever kan dat verdubbelen, wat hem een belastingvoordeel oplevert. Het bedrag dat maximaal mag worden gespaard in de spaarloonregeling gaat waarschijnlijk met zo'n 200 gulden omlaag naar 1500 gulden per jaar. Wel wordt het makkelijker het gespaarde bedrag op te nemen. En het valt, zonder dat er voorwaarden aan verbonden zijn, vrij na vier jaar.
Meer dan 2 miljoen werknemers maken gebruik van de spaarregelingen. Dit succes kost de schatkist te veel geld, vindt het kabinet. De ingrepen zijn onderdeel van het belastingplan voor de eenentwintigste eeuw, dat minister Zalm en staatssecretaris Vermeend morgen presenteren.
BN-DeStem, 13 september 1999
We lezen: "een half miljard besparen" en: "kost de schatkist te veel geld". Vermeend wil ons doen geloven dat dat geld eigenlijk van de staat is, niets is echter minder waar!

Maar Vermeend staat hierin niet alleen. Ook de FNV kan er wat van zoals uit het volgende artikel blijkt.
(Algemeen Dagblad, 20-10-1999)

Aanval op eigen huis
FNV wil renteaftrek beperken
Door Raoul Leering en Martin Voorn
ROTTERDAM - De FNV wil bezitters van een eigen huis zwaarder belasten. De hypotheekrente mag volgens de vakcentrale slechts tegen het tarief van de eerste belastingschijf (32,9 procent in het nieuwe belastingstelsel) aftrekbaar zijn. En het huurwaardeforfait -de vaste bijtelling voor mensen met een eigen huis- moet in stappen omhoog, zo blijkt uit een vertrouwelijke notitie van de FNV.
Met het voorstel wil de FNV de discussie over de hypotheekrente-aftrek nieuw leven inblazen. In het belastingplan voor de 21e eeuw houden minister Gerrit Zalm en staatssecretaris Willem Vermeend vast aan het huidige fiscale regime voor het eerste eigen huis. Maar in de PvdA klinken geluiden om daar aan te tornen. Premier Kok en fractieleider Melkert willen daar echter niets van weten, ook al omdat veel kiezers een eigen huis hebben. Binnenkort praat de Tweede Kamer over het nieuwe belastingplan.
De FNV wil vooral de hogere inkomens met een eigen huis aanpakken. "De gunstige fiscale behandeling van het huis komt vooral ten goede aan de hogere inkomens," aldus de concept notitie. De vakcentrale wijst er ook op dat huurders er juist op achteruitgaan als ze meer gaan verdienen, omdat de huursubsidie dan terugloopt. De grootste vakcentrale (1,2 miljoen leden) noemt het ook "verontrustend dat de overheid steeds meer belastinginkomsten misloopt door de rente-aftrek". In 1998 kost dit de schatkist f 10,9 miljard, schrijft de FNV. Omdat de Nederlandse aftrekmogelijkheid internationaal gezien tot de ruimste behoort, vindt de vakcentrale "inperking logisch".
Daarom moet het huurwaardeforfait volgens de FNV geleidelijk van 1,25 procent van de waarde van het huis naar 4 procent. Dat is - niet toevallig - gelijk aan het percentage van het forfaitaire rendement op vermogen in het belastingplan van Zalm en Vermeend.
Naast de beperking van de hypotheekrenteaftrek wil de FNV dat er geen maximum mag worden gesteld aan het huurwaardeforfait. In het huidige belastingstelsel wordt er maximaal een kleine f 17.000 bij het belastbare inkomen van huizenbezitters opgeteld, ook als 1,25 procent van het huis meer is dan f 17.000. De FNV wil dat voordeel voor mensen met een huis van meer dan f 1,3 miljoen afschaffen.
Het FNV-voorstel zal vooral de hogere inkomens treffen. Deze groep kan de rente aftrekken in het 50 of 60 procentstarief. De grootste vakcentrale lijkt niet zoveel te voelen voor afschaffen van renteaftrek boven een maximum van 4 ton, zoals GroenLinks voorstelt. "Dat zet geen zoden aan de dijk. Driekwart van de hypotheken is minder dan 2,5 ton."
Ook hier die (opzettelijke?) verkeerde voorstelling van zaken. De schatkist heeft onder de huidige wetgeving geen enkel recht op die f 10,9 miljard, zoals ik hierboven heb aangetoond. Nog huichelachtiger is de verontrusting van de FNV over de belastinginkomsten die de overheid misloopt door de rente-aftrek.
De FNV speelt met Kok, Zalm en Vermeend onder één hoedje met slechts één doel voor ogen: het plunderen van de bezitters van een eigen huis.
Trouwens, waar bemoeit de FNV zich mee?


Terug naar mijn HOMEPAGE.