Maçonnieke encyclopedie-T.
De Maconnieke Encyclopedie zoekt
Een ogenblik !
T. .
TAAL
TABERNAKEL
-De Hoogepriester van de -
-De Prins van de -
TABLEAU
TABLIER
TADPOLE
TAFELLOGE OF BANKET
TAHITI
TAMMONY
TAUBENHEIM
TAVANNES
TEKEN
Ridder van het Christelijk-
Ridder van het Zwarte-
- plank
TEKENPAPIER
TEKENPEN
TEMPEL
.-. De GROOT-KOMMANDEUR VAN DE .-.
.-. RIDDER VAN DE .-.
.-. HEER
.-. HEREN-ORDE.
.-. HEREN-ORDE. (De NIEUWE)
.-. IER.
Tempelheren of Tempelieren
Tempelheren-orde.
TEMPLAR
TEMPLAR PRIEST
TEMPLE
A Note on Symbolism.
TERCY
TERNEUZEN
TERRIBLE.
TETRAGRAMMATON
TEUTONIC KNIGHTS
TEYLINGEN
THABOR
THAMOEZ
THEBET
THEORETICUS
T. .
Mackey.
Tableau ......................................Tabl. .
tas ............................................-
teken............................................t. ./tt. .
teken van getrouwheid.................t. .v.getr. .
Tekenplank..................................Tpl. ./Tpll. .
Tekenstift....................................Tst. .
Tempel........................................T. .
Tempelpoort................................T. .p. .
testament.....................................-
toejuiging.....................................toej. .
toestand van duisternis.................-
Tribunaal.....................................Trib. .
Troffel.........................................Tr. .
Taal. De Loges werken geregeld in de landstaal.In plaatsen, die door onderscheidene
nationaliteiten bewoond worden of waar mannen van verschillende natiën
samenkomen, b.v. zeeplaatsen, en vooral in Amerika, vindt men Loges die in
verschillende talen arbeiden. Zo bestaan te Konstantinopel, Duitse, Engelse,
Franse, Italiaanse, Griekse en Amerikaanse Loges. In Duitsland werkte men in de
eerste jaren van de Vrijmij. . bijna uitsluitend in het Frans. Een in het Latijn
werkende Loge was "the Roman Eagle" te Edinburg (1785).
Tabernakel
-De Hoogepriester van de -
-De Prins van de -
TABERNAKEL Naar de voorstelling van de latere Hebreeuwsche schrijvers uit de 6de eeuw het
heiligdom of de heiligetent door Mozes gebouwd, gedurende de om zwerving van
de Israelieten in de woestijn, (vrgl. Exod. XXV.) waarin, volgens de legende, de
Ark des Verbonds. -In de Franse Hoge Graden speelt de T.- een beduidende rol,
en geeft de naam aan vele afdelingen, zoals: "Chevalier du Tabernacle des
Vérités divines," zo heet de 25ste Gr. . van het Supreme Conseil "chef du
Tabernacle." Er bestond ook een Ridder van de heilige Tabernakel van
Jeruzalem, ook Aarons-Orde genoemd, die in l780 in lerland ontstond, en in 1809
naar Engeland werd overgebracht.
-De Hoogepriester van de -
(Chef du Taberna›le) is de naam van de 23 e Gr. . van de Rite écossais ancien et
accepté en heeft betrekking op het ontstaan van de priesterstand met Aaron en
diens zonen Eleazar en Ithamar.
-De Prins van de -
is de naam van de 24e Gr. . van de Rite ancien et accepté.
Tableau
(Het) is een langwerpig vierkant schilderstuk, dat op den vloer van de T. .. wordt
neergelegd. Het draagt een afbeelding van Salomo s Tempel, en geeft dus een
zinnebeeldige voorstelling van de maç. . bouw waaraan VV. . MM. . arbeiden.
Bovendien worden op het tabl. . allerlei maç. . symbolen gevonden. Wie deze
alle goed begrijpt, verstaat de symboliek van de Vrijmij. ..
-Oorspronkelijk was
het tableau niet in gebruik; men tekende slechts de voor het onderwijs nodige
figuren met krijt of houtskool op de vloer, terwijl men het-na de arbeid -weer
uitwiste.
Het eerst werd het gebruikt in de oude Schotse Graden. Het tabl. .
moet in iedere L. . aanwezig zijn, ook dan als er geen Reç. . wordt gehouden.
TABLIER Zie SCHOOTSVEL.
Tadpole (Daniël-)is hoogstwaarschijnlijk de vervaardiger van de ritualen van de z.g.
ancient masons in Engeland (z.d.) getiteld: "The three distinct Knocks, or the
door of the most ancient Free-Masonry, opening to al men, neither nacked ver
cloath, bare-foot nor shod. Being a universal description of all its branches, from
ist first rise to this present time, as it is deliverd in all lodges etc. By W-O-V-n,
Member of a Lodge in England at this time~. (De drie harde slagen, of de deur
der oudste Vrijmij. . , die zich opent voor alle mensen of ze naakt zijn of gekleed,
barrevoets of met schoeisel voorzien. Dat wil zeggen, een volledige beschrijving in
al haar takken van haar eerste oorsprong afaan tot op de tegenwoordigen tijd,
gelijk ze in alle Loges medegedeeld wordt. Door W O-V-n , tegenwoordig
medelid van een Engelse Loge.) Het is duidelk dat de schrijver een ontwikkeld
man was.
Tafelloge of banket Wordt altijd bij de L.°. gehouden en onderscheidt zich van een gewone feestmaaltijd
daardoor, dat hierbij maç. . plechtighedenen gebruiken in acht genomen worden.
Een niet macon wordt dan ook tot de tafelloge toegelaten. Het zedelijk gewicht
van zulk een samenkomst is niet gering; vaak ontvangt men daar de heiligste
indrukken. Het moet worden erkend, dat in oude dagen vaak bij de T. -
onmatigheid heerste, en 't is de eer van von Hund en de strikte Observatie (z.d.)
daaraan voorgoed een einde te hebben gemaakt. (Vrgk Agapen.
Tahiti Eiland in de stille Zuidzee. In de hoofdstad Papeïti werd '25 Maart 1842- door het
Franse Gr. . O. . een L. . opgericht genaamd Océanie Française, die echter later
werd opgeheven.
Tammony, een geheim genootschap in Noord-Amerika, dat zijn symboliek aan de Indianen
ontleende, en oorspronkelijk weldadige bedoelingen had; toen ontaardde het in
een politiek genootschap dat vooral te New-York zeer verderfelijk werkte, en
zedelijk te gronde ging.
TAUBENHEIM (Baron VAN) Zie WURTEMBERG.
TAVANNES (VICOMTE DE) Een van de stichters van het stelsel van de Philaleten. Zie Philaleten
Teken
Ridder van het Christelijk-
Ridder van het Zwarte-
- plank
TEKEN Iedere graad heeft zijn eigen herkenningsteken,dat aan de Kandd. . bij hun reç. .
wordt meegedeeld; hieraan ook herkennen de Bbr. . elkaar, en weten ze terstond
tot welke Gr. . ze behoren. In het geschrift The three distinct Knocks, vindt men
het volgende:
De reden waarom de toasten door driemaal drie gedronken worden is, omdat men
van oudsher drie woorden, drie tekens en drie handgrepen had. Naderhand heeft
men er nog drie bijgevoegd, namelijk het Grootteken eens Meesters, de pasgreep
en het paswoord van een Medgezel. Eigenlijk zijn er vier oorspronkelijke tekens,
namelijk: het keel-, borst hand- en voetteken.
Ridder van het Christelijk- en wachter van het conclave. Knight of the christian Mark and guard of the
conclave. Een Gr. . in het systeem van de Tempelheren van New-York. De
ceremoniën zijn aan Ezechiel en Jeremia ontleend en, volgens de legende van
deze Gr. ., zou de 0. . gesticht zijn door paus Alexander I ter verdediging van
zijn persoon, terwijl alleen de beste ridders van St.Jan daarin mochten worden
opgenomen.
Ridder van het Zwarte-
knight of the black Mark. Een Amerikaanse nevengraad met betrekking op Kaïn.
- plank
(Eng. tracing-board, Fr. place a tracer, D. Reissbret), is een van de z.g.
Maconnieke kleinodiën. Alleen de Mr. . V. . M. . gebruikt het, omdat hij de
ontwerper is van het bouwplan in zedelijke zin. Het is het sieraad van de Reden. .
van de L. ..
-Een maç. . missive wordt ook vaak zo genoemd.
TEKENPAPIER Is gewoon wit papier, bestemd voor uitgaande tekenplanken, Het schrijven van
akten, enz.
TEKENPEN (De) Is de pen, waarmee de Sekretaris in de Loge alles optekent.
Tempel
De GROOT-KOMMANDEUR VAN DE .-.
RIDDER VAN DE .-.
.-. HEER
.-. HEREN-ORDE.
.-. HEREN-ORDE. (De NIEUWE)
.-. IER.
Tempelheren of Tempelieren
Tempelheren-orde.
TEMPEL is een in de Vrijmij. . .. vaak voorkomende symbolische uitdrukking voor het
lokaal waarin de VV. . M. . samenkomen. Natuurlijk staat deze naam in nauw
verband met de tempel van Salomo (z.d.).
Ook gebruikt men dit woord ter aanduiding van de zedelijke, geestelijke tempel
bouw dien de V. .M. . moet tot stand brengen (vrgl. .de bijbelse uitdrukking
Matth XXVI: 61, Mark. XIV: 58. Jes. 11:21, 1 Cor. IlI 16 17, 51.)-De
Grootmeester van de-is de naam van onderscheidene Franse Oppergraden.
Voor de Joden is het de herinnering van vroegere grootheid. Voor de
bouwkunstenaren is hij een sleutel tot de geschiedenis van de oud-Oosterse
bouwkunde, en voor de Vrijmetselaren is hij het hoofdzakelijk voermiddel voor
hun beeldrijke Ritualen. Met betrekking tot deze Tempel van SAL0M0 noemt
men de Logezalen Tempel ook wel Werkplaatsen. De Tempel, waaraan de
Vrijmetselar arbeiden, moet niet dan zinnebeeldig begrepen worden. De drie
pilaren, waar SALOMO'S Tempel rustte, en waarop ook onze zedelijke Tempel
moet gegrondvest zijn, zijn wijsheid, kracht en schoonheid
Wijsheid is het allereerste dat ons bezielen moct, om gelukzaligheid van onszelf
en van anderen te bevorderen.
Kracht is de onontbeerlijke eigenschap van de man, die de wijsheid en
beschaving, geleid, zich boven alle gevaren en aangenaamheden des levens weet
te verheffen.
Schoonheid is hier datgene, wat wij met de naam beschaving bestempelen, zij is
dus de ware grondzuil van genot des levens.
De GROOT-KOMMANDEUR VAN DE .-.
, is de graad van het Mitzraimieties systeem en de 27e. van het Engelse systeem,
uit Amerika naar Frankrijk ingevoerd
RIDDER VAN DE .-. Zie TEMPELHEER.
.-. HEER (De) ook Ridder van de Tempel, is de 2e en 5e graad van het Clermontse Hoofd-
Kapittel, de 6e van Strikte Observantie, de 8e.van de Philaleten te Parijs. Verder
als Tempelheer-Profes de 36e., en als Ridder van Tempel de 44e. graad van het
Mitzraïminties systeem.
.-. HEREN-ORDE. Volgens sommige aanhangers van de niuwe Tempelieren had deze Orde, die
geheel te niet gegaan is vele geheimen; overgenomen van de Esseërs, welke
geheimen zich verder onder de Vrijmetselaren hebben verbreid. Het Kollege van
Clermont en de Koninklijke Orde van Herodom van Kilwinning zijn, zo als de
aanhangers van de Riddergraden zeggen, het allernaast bij de gebruiken en
geheimen van de oude Tempelheren.
Het tempelier-systeem in de V. . M. ., ontstond in Duitsland, omtrent het jaar
1763, en duurde tot 1781.
In Engeland maakt het nog een hoge graad, doch buiten de Vrijmetselarij, uit. Zie
AMERIKA en ENGELAND. Dat de Tempelheren Vrijmetselaren waren, lijdt,
volgens diezefde bronnen, geen twijfel, hoewel dit geheel onjuist is, en onder de
nieuwe Tempelieren, zelf velen niet tot de Orde behoren. Om de Orde aan de V. .
M. . vast te schakelen, zeggen zij het volgende:
Caledonië, beroemd door de scholen der wijsheid, is lange tijd de zetel van de
Orde geweest. De leden waren echte wijsgeren, en hadden zich bekwaam
gemaakt om als priesters der natuur te dienen. De wereldgeschiedenis deelt ons
mede, dat de koninklijke kunst haar oorsprong heeft genomcn van EGYPTUS,
een van de eerste vorsten van Egypte. MOZES leerde deze weer van de Magiërs
of Egyptiese wijsgeren. Zij kwam zodoende in SALOMO'S handen, en
PYTHAGORAS, die ze ook van de Egyptenaren geleerd had, voerde ze naar
Engeland over, en stichtte scholen der wijsheid onder de Druïden; waardoor de
Orde zowel in alle landen, als in alle tijdperken der verschillende eeuwen is
beschermd en ondersteund geworden
.-. HEREN-ORDE. (De NIEUWE) Is een van de uitvloeisels van de Vrijmetselarij, welke van het Hoofd-Kapittel van
Clermont afkomt; waarbij de stichters niets anders beoogden, dan de Pretendent
weer op de troon te plaatsen, onder welk voorwendsel hij de herstelling der
Tempelieren wilde verbergen. In Frankrijk heeft men ook nog een dergelijke
Orde, die wel gedeeltelijk op de oude Orde betrekking heeft doch niet
rechtstreeks met haar overeen komt.
.-. IER. Zie TEMPELHEER.
Tempelheren of Tempelieren
Vatican file shows pope pardoned massacred Knights
(Orde der -. Ordre du Temple, Templarii, Templars, Tempelherren). In Frankrijk
kwam men 't eerst op de gedachte dat de Brsch. . van VV. . MM. . een
voortzetting zou zij van de, in 1313 opgeheven, Orde der Tempelheren. Wij
geloven dat het wenselijk is hier eerst, al is het dan slechts in vluchtige trekken,
de geschiedenis van de Tempelheren in herinnering te brengen en dan de
navolging te vermelden, die deze 0. . in latere tijden gevonden heeft. Godfried
van Bouillon veroverde op 14 Juli 1099 Jeruzalem, en daarmede was de weg tot
het heilige Graf geopend. Nu besloten enige krijgsmakkers van Godfried, die in
Palestrina waren achtergebleven, een ridderlijke vereniging op te richten die zich
bovenal ten doel zou stellen, de Christelijke pelgrims te beschermen, en hen van
de zeekust veilig naar de heilige plek der aanbidding te brengen. Deze ridders, die
de Orde in 1118 stichtten, waren alle Fransen, namelijk: Hugo de Payen, Gotfried
de St. Omer, Rorat, Gotfried Bisal, Payen de Montdidier, Archumbald de St.
Amand, Andreas de Montberry en Gundemar, bij wie zich in ll26 nog de Graaf
Hugo van Champagne voegde, die dan ook onder de stichters geteld wordt.-De
patriarch van Jeruzalem en koning Bondewijn II gaven hun toestemming, en
beloofden de ridders zowel geestelijke als stoffelijke hulp; de koning ruimde hun
al dadelijk een woning in zijn paleis in. Dat paleis, dat op de plaats van de
Salomonise tempel gebouwd was, heette de Tempel van Salomo, waaraan de
ridders hun titel: tempeliers, templarii, milites Christi, militiatempli, pauperes
eomilitones, equites templi, ontleenden, en waarnaar zij hun kapittelhuizen later
ook een Tempel noemden. De ridders, legden de gelofle af van kuisheid,
gehoorzaamheid en armoede.
De kleine Orde breidde zich snel uit; de
invloedrijkste mannen, als Bernard van Clairvaux, beschermde hen, zodat zij zich
tot een kerkelijke ridder-orde verenigden en de pauselijke goedkeuring ontvingen
(1128- concilie van Troyes). De eerste Grootmeester van de Orde was Hugo de
Payen (Hugo de Paganis) 1128-':36. De ridders bepaalden zich niet alleen tot het
beschermen van de Pelgrims, maar verbonden zich ook de Saracenen voortdurend
te bekampen; en werkelijk, al konden ze Palestida niet voor de Christenheid
bewaren, ze deden vaak wonderen van dapperheid. De Orde nam snel toe; en al
hadden de ridders de gelofte van armoede afgelegd, toch werden hun bezittingen
steeds meer.
De ware bloeitijd van de Orde valt onder de Grootmeester Otto de
St. Amand (1171-'79); maar weldra zien we nu ook de eerste sporen van een
naderend verval. Het aantal Broeders was steeds toegenomen, en in alle oorden
der Christelijke wereld bezat de Orde grote, uitgestrekte bezittingen; 110 jaren na
de oprichting waren er niet minder dan 20000 ridders die meerdan 9OOO
comturen, prioraten, tempels enz. bezaten. Maar het zijn ten allen tijde zeer
sterke benen geweest die de weelde konden dragen; de Orde bleef niet vreemd
aan politieke woelingen en Paus Innocentius III, eens haar grootste vriend die
zelfs hare privilegiën nog had uitgebreid, zag zich genoodzaakt, in 1208, een
schrijven uit te vaardigen, waarin de Orde scherpe verwijten gedaan werden en
haar zelfs het belijden van een demonise leer verweten werd. Intussen drongen de
Saracenen steeds verder vooruit, de Christenen verloren wat ze veroverd hadden,
en ook de Tempelheren moesten in 1291 Palestina verlaten. Na de val van Acco
trokken de ridders zich naar het eiland Cyprus terug, en beoorloogden van daaruit
de Saracenen.
- De laatste en ongelukkigste Grootmeester was Jacque de Molay
(1297-l3l3). Hij was geen heros, gelijk de dichtende sage van hem heeft gemaakt,
maar evenmin zo onzedelijk als zijn vijanden beweren; hij was een ridder van de
gewonen stempel van die dagen, maar meer ontwikkeld. Koning Philips van
Frankrijk scheen er belang bij te hebben de Orde te gaan vervolgen,
hoogstwaarschnlijk om zich hare goederen te kunnen toeeigenen; op 13 0ctober
1307 werden, op koninklijk bevel, alle Tempeliers in Frankrijk gevangen
genomen. Ze werden beschuldigd o.a, van verlochening van Christus, driemaal
het kruis te bespuwen, van aanbidding van de Baffomet (z:d.) enz. enz.
Hoewel
de Paus, Clemens V, eerst niet tot hun veroordeling wilde medewerken, moest hij
toch aan de wil des konings voldoen. Het proces begon; de ridders bekenden
schuld, en werden tot levenslange gevangenis straf veroordeeld; maar toen
Molay later zijn bekentenis herriep en weigerde ten aanhore van het volk schuld
te bekennen, werd hij l3 Maart 1313 als onbekeerlijke ketter te Parijs levend
verbrand. De bezittingen van de Orde werden verbeurd verklaard, aan de
Johanniters gegeven of., op een andere wijze besteed. Het is hier de plaats niet,
een onderzoek in te stellen naar de schuld of onschuld van de Tempelheren; de
litteratuur over deze Orde is bijna onoverzienbaar, en wij geloven dat het laatste
woord nog over hen gezegd moet worden.
Wat de inrichting der Orde betreft het volgende.
l. Novitii
2. Ridders (die de kern van de Orde uitmaakten,
3. Servientes (dienenden) die later, toen de Orde zich al verder uitbreidde, werd
er in onderscheidene klassen verdeeld waren;
4. Geaffileerden, Doaten Oblaten , wereldlijken die door de Orde ondersteund
werden;
5. Clericie geestelijken die, met toestemming van de Paus, tot de orde toetraden.-
Aan het hoofd van de gehele Orde stond de Grootmeester, wiens macht echter
door het convent beperkt was; naast hem stond de Grootcomtuur, wiens macht
eerst begon na de begrafenis van de overleden Grootmeester, en weer eindigde
met het optreden van de nieuwe Gr. . Mr. .. Iedere Provincie, waarin deOrde
gevonden werd, had een provinciale of landmeester, onder wie de preceptoren, de
comiuren en de prioren stonden. Het oppergezag berustte eigenlijk bij het
Generaal-Kapittel, maar,daar dit slechts zelden bijeenkwam, had het conven
feitelijk het meest te zeggen, en waar dit vergaderde was de hoofdzetel van de
Orde; servientes of clerici hadden geen stem op het convent. - De kleding der
Tempelieren bestond in een witte mantel met een rood kruis op de borst. Het
oudste zegel der Orde stelt twee ridders te paard voor, als teken van de trouwste
broederliefde of ook als herinnering aan de barmhartige Samaritasn, later werd dit
zegel veranderd in een dat Jezus met de doornenkroon voorstelde, naast wie een
ster opgaat.
In de XVIIde eeuw werd meer en meer het gerucht verbreid, dat er op
verscheidene plaatsen nog overblijfselen van de Tempelheren gevonden waren,
en in diedagen van de rationalisme aan de een zijde,en mysticisme aan de andere
kant,was 't geen wonder dat die geruchten gretig geloofd werden, geen wonder
ook, dat men nl spoedig een nauw verband zocht tussen de Tempelheren en de
Vrijmij. . .(Men raadplege echter het art.Geschiedenis.) Wie onbevoordeeld
toeziet, zal echter tot de erkenning komen, dat dit verband nooit heeft bestaan. En
't kon ook niet Mochten er, na Molay's dood, al enige Tempelheren zijn
overgebleven, dan waren dat niet de hoofden of gezaghebbenden,en deze konden
aan een instandhouding van de orde zeker niet denken. De meesten vervielen tot
armoede, stierven in de gevangenissen, of losten zich later in andere geestelijke
ridderorden op.
Dit neemt niet weg, dat hier en daar uit de overblijfselen der Tempeliers nieuwe
orden gevormd werden,b.v. Koning Jacob I van Arragon stichtte in 1319 met de
Tempeliers, die nog in Spanje en Portugal rondzwierven, onder pauselijke
goedkeuring, de orde, van Montesa, welke echter spoedig weer te gronde ging; in
Portugal onstond in 1318 de Orde van Jesus Christus die oorspronkelijk ook uit
gewone Tempelheren bestond. De leden van deze orde dragen ook nog de witte
mantel met het rode kruis. Langzamerhand werd deze orde niets meer dan een
dagelijkse ridderorde, die ter beloning van zekere verdiensten werd uitgereikt.-
Maar weldra kwamen er ook verenigingen van allerlei aard, die beweerde een
voortzetting van de Tempeliers te zijn. We hebben in dit werk, onder de
verschillende artikelen van deze melding gemaakt, en 't is voldoende hier alleen
haar namen te noemen. :
1 Het systeem van Clermont (z.d.) en de Strikte Observatie (z.d.)
2. De aanhangers van Gugemos (z.d.)
3. Het klerikast of het systeem van Starck die beweerde de clerici der orde te
volgen.
4. Het Zweedse systeem (z. Zweden) dat zich op een testament beroept nagelaten
door Jacques de Molay.
5. De volgelingen van Larmenius of de Nieuwe Tempelieren in Frankrijk.
6. De Schotse Tempelheren, waaruit later de Andreas-graad en het systeem van
Hereom van Kilwinning (z.d.) voortgekomen zijn.
7. De Engelse Tempeliers
8. De Tempelieren in Ierland en Amerika.
-In de Ver. Staten van Amerika zijn nog
velen die zich bij de z.g. orde der Tempelieren aansloten en gaarne met hun
schitterende uniformen pronken. Tegenwoordig zijn daar nog
1 Groot-campment, 32 Groot-commanderijen, met 580 commanderijen en 116000
ridders.
De ware, reineVrijmij. . heeft met dit alles trouwens niets te maken, en
zolang niet op goede historisch-kritise gronden bewezen is, dat 't geen die
verschillende z.g. orden verhalen aan de werkelijkheid beantwoordt, verwijzen
wij dat alles naar 't gebied der legende of der sage.
"A long dispute means both parties are wrong."
Voltaire
------------------------------------------------------------------------
http://www.thetimes.co.uk/article/0,,2-252124,00.html
March 30, 2002
Vatican file shows pope pardoned massacred Knights
From Richard Owen in Rome
VATICAN documents have come to light showing that the wholesale massacre of the Knights Templar in the Middle Ages for alleged "heresy, idolatry and sexual perversion" - an episode still shrouded in mystery - took place even
though the Pope had exonerated them in a secret trial.
The revelation will put pressure on the present Pope, who has asked the Muslim world for forgiveness for the Crusades, to apologise for the persecution of one of the main Crusading orders as well. The Templars, whose
legendary power and wealth still exert a fascination, were disbanded by Pope Clement V at the Council of Vienne in France in 1312.
L'Avvenire, the Catholic daily, said that the record of the Pope's investigation was thought to have been lost when Napoleon looted the Vatican during his invasion of Italy in the 18th century, and that its rediscovery
was an exceptional event.
The Templar Grand Master, Jacques de Molay, was burnt at the stake on the orders of Philip IV of France (known as Philip the Fair), who coveted the Templar order's land and treasure and began a campaign of dawn arrests and
torture in 1307. At least 2,000 Knights were killed in an attempt to obliterate the order altogether. It was revived in the 18th century as part of the masonic movement, which is said to have inherited some of the
Templars' secret rituals.
Barbara Frale, a researcher at the Vatican School of Paleontology, said that the consensus among historians was that Clement V, who was himself French and a former Archbishop of Bordeaux, had been pliant and weak, and had
colluded in Philip the Fair's scheme to wipe out the Templars and seize their fortune. But documents found in the Vatican archives, including a long-lost parchment, proved that the Pope had in fact manoeuvred "with skill
and determination" to ensure that his own emissaries questioned de Molay and other leading Templars in the dungeons of Chinon castle in the Loire in 1308, in what amounted to a papal trial.
Signora Frale, who is writing a book based on the Chinon parchment, told the Italian monthly Hera, a journal of historical mysteries, that the result was the complete exoneration of the Knights.
The Pope had accepted the Knights' explanation that the charges against them of sodomy and blasphemy were due to a misunderstanding of arcane rituals behind closed doors which had their origins in the Crusaders' bitter struggle against the Muslims, or Saracens. These included "denying Christ and spitting on the Cross three times", as well as "kissing other men's behinds". Adriano Forgione, editor of Hera, said that these were intended to simulate the kind of humiliation and torture that a Crusader might be subjected to by the Saracens if captured. They were taught how to abuse their own religion "with the mind only and not with the heart".
The Knights Templar - properly called The Poor Knights of Christ and the Temple of Solomon - were founded during the early Crusades in the 12th century, when they protected pilgrims to the Holy Land, together with the
Hospitallers (or Knights of St John). The Templars were so called because they were given part of the former Temple of Solomon in Jerusalem as their headquarters.
Noting that de Molay and the Knights had asked his pardon, the Pope wrote: "We hereby decree that they are absolved by the church and may again receive Christian sacraments." Signor Forgione said that the Pope had failed to make this absolution public because the scandal of the Templars had aroused extreme passions and he feared a church schism. Philip IV had de Molay and other Templar leaders put to death before the Pope's verdict could be
published, and it was subsequently lost.
EoF
Tempelheren-orde.
(De nieuwe --) is een der uitvloeisels van de Vrijmij. . of liever een vermenging
van tendele maç. . beginselen met een nabootsing van de oude Tempeliers.
Templar Knight templar is een Oppergraad die in Groot Brittannië en Amerika vele
aanhangers heeft.
TEMPLAR PRIEST Writing in his accustomed headlong manner, apart from any references, Yarker
affirms that all Templar Encampments of the eighteenth century in England,
Ireland and Scotland had a Grade under this title, but it has been abandoned long
since. He gives also a summary account of the Ritual content, by which it appears
to have been based on a doctrine of mystical architecture conceived by Robert
Fludd, when he affirmed, on Scripture authority, that " Wisdom hath builded her
house and hath hewn out the Seven Pillars thereof." To this the Kentish
philosopher added the following counsel: " Let us go up to the mountain of reason
and build a Temple of Wisdom thereon." The Grade of Templar Priesthood had
accordingly Seven Travellings, Seven Passwords, Seven Manners of
Refreshment, Seven Sigils and Seven Characteristic Symbols. It claimed the year
I686 as that of its revival, thus antedating the Calmet story concerning Viscount
Dundee. Compare ROYAL ARCH KNIGHT TEMPLAR PRIEST
TEMPLE The Masonic Temple is in the form of a great cube, and the official explanation can be read in
all the Rituals. It is macrocosmic in character, so that the Temple is a symbol of the universe, a
type of manifestation itself. As such, it is a continual subject of reference in these volumes.
A Note on Symbolism.
If taken in the literal sense there is nothing more void of purpose than a solemn
commemoration of the Templar work of old, but it is possible to look at the whole subject
under another and emblematic light. When I see from my stall in the Preceptory how the
Knights of the Order of the Temple are set to keep guard over an empty sepulchre, which is at
the same time a most sacred place, I am reminded of our beautiful Christian Churches
Greek, Latin and Anglican—each after its own manner full of grace and truth of the official
and external kind, but each wanting something which seems to one the pearl of all. It is as if
the Holy Graal had been taken up from their altars and carried—as its German legend tells
us—into the far East. In other words, they have the symbols- not the life—of the Mystery that
is truest and holiest in this world.
TERCY De naam van een van de door SALOMO uitgezonden negen Meesters, om het
lijk van Hitam te zoeken.
Terneuzen stad in Zeeland (Staats-Vlaanderen). Hier bestaat een L. ."I'Amitié sans fin", die
in 1784 werd opgericht en in 1868 weer heropend werd, na enige tijd gerust te
hebben. Ze vergadert nu in een eigen lokaal in de Schoolstraat en telt + 50 leden.
Kleuren: blauw met zilver. Deze L. . word oorspronkelijk opgericht te Sluis,
maar is later naar Terneuzen overgebracht.
TERRIBLE. (FRÉRE) Zie voorbereider.
Tetragrammaton Het woord van vierletters. In mystieke zin wordt daarmee het Hebreeuwse Jhvh =
Jehovah) of het Griekse God, bedoeld.
TEUTONIC KNIGHTS We have seen that Albert Pike reconstructed one of the ANCIENT AND ACCEPTED Grades
so as to connect the Teutonic Knights with Masonry. The attempt proved abortive and was
altogether inexcusable in the nineteenth century, having regard to the fact that the yoke of its
chivalries was more already than the Order could afford to bear. The Teutonic Knights have no
connection with Masonry even in the dreams of the past, and the peculiar, clumcy and
unsymbolical Teutonic Cross which is a decoration in certain Grades should on grounds of
logic in history be taken out of the way. The chivalry began as a work of devotion and mercy
under German auspices at Jerusalem for the relief of German pilgrims. The records of its
service grew; the Order also extended and wealth poured in upon it, as well as royal patronage.
After the siege of Acre it quitted Palestine for ever and transferred its activities to the German
fatherland. Wars against heathen Prussia and wars against Polish aggressions fill the pages of
its history for a long subsequent period. There carne a time, however, when the Knights were
excommunicated by Pope John XXII, but in their remote stronghold of Marzburg any edict of
the Vatican was virtually a dead letter. Ultimately they received Prussia, within its limits of that
period, as a fief from the Kings of Poland. At the beginning of the sixteenth century their
Grand Master, the Margrave of Brandenburg, embraced the reformed religion, which appears
to have broken the chivalry, though its lease of existence dragged on till the days of the
Emperor Francis II, who vested the office of Grand Master in his own person.
This was in
I805, and four years later the first Napoleon abolished it altogether for the time being. It
remained, however, in Austria as an appanage of the crown, much like the Spanish ORDER of
CHRIST. Whether or not it has dissolved altogether in the crucible of the Great War there are
no means of knowing. It was a turbulent chivalry, and we can dispense profitably with High
Grade myths concerning it.
Teylingen (Isaak van-) was van 1759 -98 Ged. . Gr. . Mr. . en van '98 tot zijn overlijden in
1804, Gr. . M. . Nat. . van het Gr. . O. . der Nederlanden (z. Nederland ) In
1579 werd hij met de toenmaligen Gr. . Mr. . van Boetselaar en enige anderen lid
van de Strikte Observatie (z.d.) onder de naam Isaak Eques a Nove. Toen, 18
Maart 1780, te 's Gravenhage een Provinciaal-Kapittel der Nederlanden werd
opgericht werd hij commissarius capituli met de titel en de rang van een
Praefectus ad honores.-
THABOR Een berg in Galilea, op welke JEZUS, in tegewoordigheid van zijn drie leerlingen
PETRUS, JAKOBUS en JOHANNES verheerlijkt werd. In een van de hogere
graden (Sch. 11 e. gr.), wordt aan een van de Uitverkoren Meesters deze naam
gegeven.
Zie SCHOTSE DAMES.
THAMOEZ De vierde maand van de Israëlietische Almanak.
Zie het Art. ALMANAK
THEBET De elfde maand van de Israëlietise almanak.
Zie ALMANAK
THEORETICUS Was de 2e graad van de Goud- en Rozenkruisers