Goehte, Lessing, Proudhon, en
andere vertegenwoordigers van de Europese cultuur putten inspiratie
uit de vrijmetselarij. Dat was vroeger. Vandaag wordt de loge
beschouwd als een oubollige, ietwat kwaadaardige curiositeit die met
kunst, cultuur en filosofie weinig uitstaande heeft. Is de
vrijmetselarij als bron van inspiratie opgedroogd?
Leo Apostel, filosoof en vrijmetselaar, zoekt een antwoord en een
verklaring. Hij schetst ontstaan en ontwikkeling van de orde en geeft
vanuit verschillende gezichtshoeken een analyse van haar rituelen.
Het blijkt dat het juist de rituelen zijn die de sleutel vormen tot
de boeiende beschouwingen die tot circa 1850 aan de vrijmetselarij
werden gewijd.
In zijn betoog werkt Apostel naar de huidige situatie toe. Hij toont
aan dat de hedendaagse wijsbegeerte die - tot dusver - de
vrijmetselarij links laat liggen, in haar een boeiend object van
reflectie vindt en dat de vrijmetselarij de wijsbegeerte nodig heeft
voor haar heropleving.
Leo Apostel gelooft rotsvast dat de loge nog toekomst heeft en doet
in dit boek talloze nuttige hervormingsvoorstellen.
Leo Apostel (1925), vrijmetselaar, filosoof, emeritus hoogleraar
rijksuniversiteit Gent. Hij promoveerde aan de ULB in Brussel,
studeerde verder bij E. Beth in Amsterdam, J. Piaget in Genève
en R. Carnap in Chicago. Hij is gespecialiseerd in logica, kennisleer
en kosmologie.
Leo Apostel publiceerde een dertigtal boeken en werd bekroond met de
Ernest John Solvay-prijs voor humane wetenschappen en de Arkprijs van
het Vrije Woord.