EMMANUAL SWEDENBORG ( 1688 - 1772 )


Door de ziel in één verbinding te koppelen aan het lichaam door een volmaakte vereniging van de twee doet de ‘Gewijde Kunst’ hen beide leven als één, wanneer de geest als derde het geheel komt bekronen.

 

Emmanuel Swedenborg was wetenschapper, filosoof en theoloog. Hij werd geboren op 29/1/1688 in Zweden. De familie Swedenborg was van adel. Zijn vader Jesper Swedenborg was bischop en professor aan de universiteit van Uppsale.

Na zijn universitaire studies te Uppsala waar hij filosofie, wiskunde, wetenschappen, Latijn, Grieks en Hebreeuws studeerde volgde hij nog talrijke andere opleidingen.

Hij studeerde fysika, astronomie, werd boekbinder en maakte koperen blaasinstrumenten. Hij interesseerde zich in cosmologie, anatomie, fysiologie, politiek, economie, metallurgie, mineralogie, geologie en scheikunde.

Hij schreef talrijke boeken over verscheidene onderwerpen. Hij was bijvoorbeeld de eerste die de neveltheorie vooropstelde voor het ontstaan van het heelal.

Naaste deze ontdekking was hij een van de pioniers die de cortex van de hersenen bestudeerde en de endocriene klieren. Sommige van zijn ontdekkingen hebben moeten wachten tot in de twintigste eeuw op bevestiging van de juistheid ervan.

Swedenborg was de eerste die het voorstel opperde het decimaal stelsel in te voeren in gans Europa.

Swedenborg’s genie was onuitputtelijk. Hij maakte plannen voor een vliegtuig, een duikboot, een luchtgeweer, een luchtpomp, enzovoort.

Swedenborg was eveneens geïnteresseerd in spiritualiteit. Hij probeerde zelfs een rationele verklaring te vinden voor de werking van de ziel.

In de jaren 1744 en 1745 kreeg Swedenborg een reeks ‘visioenen’ welke een grote invloed op hem hadden. Het waren de eerste jaren na een ernstige ziekte in 1743.

Vanaf 1745 verblijft hij tot aan zijn dood in Londen. Daar schreef hij een dertig-delig werk over theologie.

Swedenborg heeft nooit een Orde of Genootschap opgericht. Na zijn dood begon een kleine schare volgelingen in Groot-Brittannië een organisatie op te richtten onder de naam ‘Church of the New Jeruzalem’. Dit was in Londen in 1783. In 1788 telde zij al talrijke leden die zich verenigden in een tempel.

Er bestond tevens in Frankrijk een Ritus genaamd naar Swedenborg in 1783 gesticht door markies Thomé. Deze Ritus was echter een afsplitsing van de ‘Illuminés d’Avignon’ opgericht door Dom Pernety. Deze afdeling had connecties met de moederloge in Berlijn.

Ook in de Verenigde Staten kennen we de ‘Rite of Swedenborg’ opgericht in 1859 door leden van de eerder genoemde ‘Church of the New Jeruzalem’. Vanuit New-York ging de Ritus verder naar Canada. In de Verenigde Staten zijn er duizenden leden van de Swedenborgiaanse Kerk.

Ook Zweden, Polen en Rusland kende volgelingen van deze Ritus.

In Groot-Brittannië vinden we twee Loges die deze Ritus gebruikten in Manchester en in Bristol. In 1879 waren er acht Loges :

Emmanuel in Weston-super-Mare

Egyptian in Manchester

St. John’s in Baildon, Shipley, Yorks

Swedenborg in Havant, Hants

Edinburgh in Edinburgh

Liverpool in Liverpool

Cagliostro in Keynsham, Somerset

Hermes in Londen

In Nederland bestaat een Swedenborg-genootschap ( ‘s-Gravenhage ) dat alle werken van Swedenborg naar het Nederlands vertaalde.

De grootste tegenhanger van Swedenborg was Immanuel Kant die in zijn ‘Träume eines Geistersehers’ in 1766 de ideeën van Swedenborg sterk bekritiseerde.

De werken van Swedenborg :

‘Principia rerum naturalium’ ( 1734 ), ‘Oeconomia regni animalis ( 1740 - 1741 ), ‘De cultu et amore Dei ( 1745 ), ‘Arcana coelestia’ (1) ( 1749 - 1756 ), ‘De coelo et de inferno’ ( 1758 ), ‘De divino amore et de divina sapientia’ ( 1763 ), ‘De amore conjugali’ ( 1768 ), ‘Vera christiania religio’ ( 1771 ), ‘Diarium spirituale’ ( postuum )


(1) Verscheen in acht delen tussen 1749 en 1756

 

1