In maart ben ik een weekend met een goede vriendin van mij naar Hamburg geweest naar wat ik dacht dat een gezellig cursusweekend zou worden. Het bleek een weekend brainwashing te zijn bij een Amerikaanse sekte.
door Margriet de Zwart
Ik werd uitgenodigd voor een weekendcursus over intuïtie van het Amerikaanse echtpaar Shya en Ariel Kane. Deze twee mensen hebben er een dagtaak van gemaakt om cursussen te geven die zouden moeten leiden tot wat zij noemen 'instantanious transformation'. Ik heb dat hele weekend hun methoden mogen observeren en kunnen deelnemen aan hun les- en leefmethodes. Wat ze in feite doen is de cursusdeelnemers emotioneel afhankelijk van hen maken door allerlei mogelijke rollen te vervullen, bijvoorbeeld die van ouders, broer of zus. Op die manier binden ze mensen aan zich en overtuigen zij hen ervan dat ze absoluut naar de verschillende cursussen moeten blijven komen om 'getransformeerd' te blijven. Het is natuurlijk duidelijk dat deze cursussen erg duur zijn en maar op een paar plaatsen worden gehouden zodat je altijd met reiskosten te maken hebt. Ze geven tot nu toe uitsluitend cursussen op Bali, in Costa Rica, New York en Hamburg. Ze zijn al een paar jaar actief en hebben een kring van volgelingen in verschillende plaatsen gevormd die elkaar in de gaten houden. Deze Friends of the Kanes zorgen ervoor dat je, als je vanuit je omgeving negatieve reacties krijgt over de Kanes, bij hen de erkenning kunt vinden dat je niet gek bent als je de Kanes volgt.
Voor verdere achtergrondinformatie verwijs ik graag naar hun website, zodat je zelf kunt oordelen (www.ask-inc.com). Graag wil ik verslag doen van mijn observaties en ervaringen tijdens de cursus zodat ik misschien mensen kan overtuigen vooral naar zichzelf te luisteren en niet naar anderen, want ik heb een goede vriendin verloren aan deze 'sekte'.
creditcards
De Intuïtie cursus was een weekend lang (vrijdagavond tot en met zondagavond) en je moest zelf voor accommodatie, de maaltijden, vervoer, etc. zorgen. De cursus werd gegeven op een zolder in een wijk van Hamburg. Deze zolder was slechts ingericht met een kring houten stoeltjes. Verder was er niks. Voor een cursus die 600 DM heeft gekost zou je toch minstens koffie en thee verwachten, ik tenminste wel. Maar goed, de cursus begon die vrijdagavond met een 40-tal mensen uit Amerika, Duitsland en Nederland. Ik was met mijn 25 jaar de jongste deelnemer en de oudsten waren 60+. Een aantal deelnemers aan de cursus waren succesvolle zakenmensen.
Gelijk toen je binnenkwam werd je onderschept door een Duits meisje dat alles 'organiseerde'. Zij nam je apart in een kantoortje en controleerde of je wel betaald had. Even later kwamen Ariel en Shya Kane zelf binnen en begonnen zich (zonder zich eerst voor te stellen) meteen met de creditcard transacties bezig te houden. Daarna ging iedereen in de kring zitten op de houten krukjes. Ieder zou zichzelf even kort voorstellen terwijl Shya en Ariel handje in handje toeluisterden en commentaar gaven. Opvallend was meteen dat als deelnemers enig initiatief toonden in hun presentatie methode ze daar meteen op aangesproken werden door Ariel en Shya. De meeste deelnemers kwamen daarom niet verder dan dat ze 'so happy and thrilled' waren om hier te zijn, en daaruit bleek ook dat 95% returnee's waren en dat er maar een handjevol nieuwelingen aanwezig was. Nieuwe deelnemers worden overigens geworven uit de familie-, vrienden- en werkkring.
Deze eerste avond werd er alleen voorgesteld aan elkaar en er werd door Shya en Ariel herhaaldelijk gezegd dat men vooral niet moest verwachten van deze cursus dat er iets zou gebeuren of gedaan zou worden, omdat alles spontaan moest gebeuren en je dan pas tot je 'instantanious transformation' kunt komen. Mijn persoonlijke indruk van Ariel en Shya Kane was dat Shya een soort van goeiige lobbes is, een soort van vader voor iedereen die er een nodig had en Ariel is een bitse, scherpe, calculerende, en intelligente vrouw, het brein achter de gehele onderneming.
intuïtie
De volgende dag begon de cursus met een rondje waarin iedereen moest vertellen hoe ze zich voelden vandaag. Wederom werden sommige mensen gelijk verbaal aangepakt als ze iets anders voelden dan 'happy, thrilled and excited'. Hierbij werden dan ook allerlei redenen voor andere gevoelens razend snel terug geleid tot een moeilijke jeugd of andere problemen waar je je ouders dan wel jezelf voor moest vergeven. Ariel en Shya zitten nog steeds handje-in-handje en geven deze vergeving aan je, zodat je verder kunt tranformeren. Dit besloeg de gehele morgen. We werden vervolgens door onze intuïtie te volgen in groepjes ingedeeld om met elkaar te gaan lunchen. De lunch moest je uiteraard zelf betalen. Tijdens deze lunch zit je als nieuweling tussen allerlei returnee's die alleen maar praten over hoe goed de Kanes wel niet zijn en hoe hun leven getransformeerd is. Dit tot doel dat je tijdens de lunchpauze vooral niet aan andere dingen gaat denken dan de Kanes.
In de middag werd er een aantal oefeningen in intuïtief voelen en zien gedaan. Het doel hiervan was om mensen te leren naar hun gevoel te luisteren en wat hun gevoel hen ingeeft over andere mensen. Tijdens deze oefeningen heb ik de methode van de Kanes kunnen testen. Deze test kwam in de vorm van een oefening waarbij 1 deelnemer (laten we zeggen A) met de ogen dicht op een stoel zit, vervolgens gaat een andere deelnemer (B) tegen over je zitten. A weet dus niet wie B is. Vervolgens moet A gaan vertellen wat hij/zij ervaart, of oppikt over B. Dat kunnen bepaalde gevoelens of beelden zijn. Deze oefening hield in dat er drie verschillende B's voor je zaten, nooit langer dan 5 minuten per B. Vervolgens mocht A de ogen weer openen en kwamen de B's een voor een weer tegenover A zitten en gaven feedback over wat A had verteld over de B in kwestie.
Ik heb van deze oefening gebruik gemaakt om de deelnemers te testen. Ik was A en ik heb aan 3 verschillende B's 5 exact dezelfde dingen verteld, namelijk je bent mooi, je bent intelligent, je voelt je soms alleen, je staat boven de massa en voelt je daarmee sterk. Dit heb ik dus aan alle B's verteld en de feedback die ik van de B's kreeg was dat ik hen met deze 5 punten exact had beschreven. Een score van 100% dus! Hieruit trek ik de conclusie dat mensen gewoon ijdel zijn en erg graag dit soort strelende woorden over zichzelf wil horen. Dat is op zich niet erg. Maar ik betwijfel of het veel met intuïtie te maken heeft. Toen kwam er een oefening van gelijke strekking waarbij men (B) rond kon lopen en bij verschillende mensen (A) kon gaan staan en die vertelden dan wat hun intuïtie hen ingaf. Ik ben tijdens deze oefening voor Ariel Kane gaan staan en heb heel hard in mijn hoofd boze dingen over haar zitten denken, en zij begon mij te vertellen over fruit. Wederom voor mij een bewijs dat dit helemaal niks met intuïtie te maken heeft. Deze oefeningen duurden de rest van de middag en men werd gestimuleerd om het avondeten met andere deelnemers door te brengen. Ik ben als enige van de groep alleen op stap gegaan om wat meer van Hamburg te zien.
merchandise
Op zondag werd de ochtend weer gevuld met een rondje waarbij iedereen moest vertellen hoe ze zich voelden en Ariel en Shya Kane maakten er nu gretig gebruik van om iedereen duidelijk te maken hoe goed ze zich nu ook voelden, ze vooral mee moesten gaan naar Costa Rica om zich goed te blijven voelen. Mensen werden ook verbaal in een hoekje geduwd waaruit ze alleen konden komen als ze toezegden naar Costa Rica te komen. Voor een groot deel van de mensen werkte het ook als: ik wil niet achter blijven t.o.v. de rest van de groep dus ik ga ook mee. Maar natuurlijk werden alle aanmeldingen gemotiveerd met een intuïtief gevoel dat men daar heen wilde gaan. Het feit dat de cursus 3600 dollar kost maakte op dat punt voor de meeste deelnemers niet meer uit. Men zou het geld ervoor wel ergens vinden. De lunch werd weer in groepjes gedaan, waarin de returnee's de nieuwelingen vertelden hoe leuk Costa Rica wel niet zou zijn. Tevens werd de middagpauze benut om allerlei merchandise van de Kanes (boeken, cassettes etc.) te verkopen. Ook lag de inschrijvingslijst voor de nieuwe cursussen prominent op een tafeltje. In de middag werd weinig meer gedaan dan de laatste paar twijfelaars over de streep te trekken door te melden dat de plaatsen voor de Costa Rica cursus beperkt waren. Ik vond het vooral stuitend hoe zeer men er de aandacht op vestigde dat men het gevoel van zelfvertrouwen en intuïtie dat in dit weekend was ontwikkeld, onmogelijk kon vast houden zonder in contact te blijven met de Kanes. Naarmate het uur van afscheid naderde werd de intensiviteit hoger van de emotionele uitspraken.
Mijn gehele indruk van de cursus was dat wat de Kanes verkopen aan leef- en denkwijzen niet zozeer onjuist is of fout, maar wat zij ermee doen is zo walgelijk commercieel, en mensonwaardig. In plaats van mensen te stimuleren hun zelfvertrouwen in stand te houden zonder hulp van buitenstaanders, worden mensen dus echt ge-brain-washed in het denken dat men niet zonder de 'Instantanious transformation' en zonder de Kanes kan leven. Ik heb helaas met lede ogen moeten toezien hoe mijn vriendin in de Kanes inderdaad surrogaatouders heeft gevonden en zolang zij nog geld heeft zullen Shya en Ariel die rol maar al te graag vervullen. Zij wil/kan op dit moment niet zien dat zij afhankelijk is gemaakt van de Kanes en de groep eromheen die zich Friends of the Kanes noemen. Als mensen niet geholpen willen worden kun je weinig beginnen. Ik heb van verschillende mensen gehoord dat mijn verhaal over de Kanes hen erg deed denken aan de Landmark-methodes.
(kijk voor meer infomatie over deze, en vergelijkbare ondernemingen op de website van SIMPOS www.stelling.nl/simpos)
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 345, 2 juni 2000