Tsjakkaa!
In het vorige Kleintje schreven we een zuur kommentaartje op het 'powerbreakfast' dat de bossche gemeenteambtenaren kregen voorgeschoteld op de eerste werkdag van dit jaar. Voor deze gelegenheid had iemand (?) de Emiel-ratelslang-imitatie Hans Borga geregeld die de ambtenaren middels forse peptalk aan de arbeid joeg. Afgelopen week zat er een tot nu toe bij ons onbekend blaadje bij ons in de postbus, waarvoor hartelijke dank. Nummer 1 van de derde jaargang van 'Reflex', het personeelsblad van de gemeente DenBosch. Hierin stond een mooie ingezonden brief van Tom van Schendel, medewerker bij het gemeentelijke Bureau Sociaal Raadslieden, die we jullie niet willen onthouden:
"Op het gevaar af dat er collectief getwijfeld gaat worden aan mijn loyaliteit aan onze organisatie waag ik het er toch maar op. Wat waag ik? Ik waag mij aan een beoordeling van werkdag nr. 1 van 1996. Die dag die begon met een "power breakfast", en eindigde met een "power move". Toen ik buiten het Theater stond dacht ik bij mezelf: ik ben toch niet debiel?! Moet ik dan toch als zodanig benaderd worden op de eerste werkdag in een nieuwe organisatie? De kretologie indachtig leek het of de regie in handen was van Endemol en Veronica samen. Klap eens in de handjes, blij, blij, blij. Nodig een schreeuwlelijk uit met een discodreun en een handjevol holle kreten uit de organisatiepsychologie en de nieuwe organisatie is aaneenge-smeed, zal de gedachte geweest zijn. Jammer, jammer dat er niets orginelers te bedenken viel dan in de valkuil trappen van dit jaren negentig fenomeen van blatende organisatiegoe-roes. wat dacht u van het uitnodigen van één van de nieuwe Brabantse cabaretiers?? Lekker drie kwartier lachen met zijn allen in plaats van een slechte Ratelband kloon met flauwe grappen en ademhalingsoefeningen die kant noch wal raken. Hier is inderdaad een aspect van Human Resources Management op zijn plaats. Goed luisteren naar je organisatie en haar mensen; dan kom je vast op betere plannen en neem je ook de nieuwkomers wat meer serieus dan nu gebeurde. En over mijn loyaliteit? Die is zo groot dat ik het nodig vind om te reageren en te laten weten dat onze organisatie iets beters verdient. Ik wil best meedenken!"
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 294, februari 1996
