In Kleintje Muurkrant nummer 312 bespreekt Pedro het boek
"Behold a Pale Horse" van de Amerikaanse
samenzweringstheoreticus William Cooper. In de afgelopen jaren
heb ik mij uitvoerig verdiept in wat er door
samenzweringstheoretici wordt beweerd. In dat kader las ik enige
jaren gelden "Behold a Pale Horse" en naar aanleiding van Pedro's
artikel heb ik dat nogmaals gedaan en eens te meer ben ik tot de
conclusie gekomen dat Cooper's ideeën kant noch wal raken
en bovendien gevaarlijke aspecten kennen.
Dat neemt echter niet weg dat ik over het artikel van Pedro
het één en ander op te merken heb.
In de eerste plaats viel het me op dat er volgens Pedro
verhalen over "Grays" en "Nordics" in Cooper's "Behold a Pale Horse"
staan. Ik heb dergelijke verwijzingen in dit boek nergens kunnen
vinden en ben me daarom af gaan vragen waar Pedro dit op
baseert. Eerst dacht ik dat hij deze informatie over Cooper had
betrokken uit "Tussen Waarheid en waanzin" van Marcel Hulspas en
Jan Willem Nienhuys, omdat immers onder het artikel naar dit boek
wordt verwezen. Achteraf is me gebleken dat de redactie van het
Kleintje deze verwijzing naar "Tussen Waarheid en Waanzin" op
eigen initiatief heeft geplaatst.
Toch wordt in het artikel van Pedro sterk de indruk gewekt
dat dit boek de bron is voor Cooper's "Grays" en "Nordics". Ook
Hulspas en Nienhuys schrijven namelijk dergelijke raciaal getinte
verwijzingen over "Aliens" aan Cooper toe. Echter niet op basis van
"Behold a Pale Horse", zoals Pedro dat doet. In plaats daarvan
baseert dit tweetal zich op "The Secret Government, the Origin,
Identity and Purpose of MJ-12", een geschrift dat in 1989 door
Cooper werd geschreven en waarin hij inderdaad over "Grays" en
"Nordics" schrijft. Begin jaren negentig circuleerde dit geschrift, dat
bij mijn weten destijds uitsluitend in fotokopie-vorm heeft bestaan,
ook in sommige NewAge-achtige kringen in Nederland. In 1991
nam Cooper de tekst op in "Behold a Pale Horse", echter in een
aangepaste vorm, zonder verwijzingen naar "Grays" of "Nordics". Het
is maar voor de duidelijkheid...
Een stelling uit het boek van Cooper die Pedro aangrijpt om
diens 'waanzinnige ideeën' te illustreren gaat over de
vroegere betrokkenheid van Paus Johannes Paulus II bij het (nazi)
Duitse chemieconcern IG-Farben. Toch is deze bewering niet uit het
brein van Cooper voortgekomen, zoals Pedro suggereert. In feite
heeft Cooper hier niets anders gedaan dan informatie overnemen
van onderzoekers die zich eerder met dit thema hebben
beziggehouden. Zo was ook de (ondertussen overleden) anti-
fascistische onderzoekster Mae Brussel van menig dat er een
verband bestond tussen JP-II en IG-Farben. Uit haar onderzoek is
gebleken dat joodse en protestantse organisaties hier op hebben
gewezen op een moment dat Karol Wojtyla nog geen paus was. Zelfs
al staat het volledig vast dat de ideeënwereld van Cooper als
waanzinnig kan worden beschreven, dan gaat het volgens mij toch
te ver om een stelling die door hem van iemand anders is
overgenomen, hiervoor als uitgangspunt te nemen.
De bewering dat de Amerikaanse president John F. Kennedy
door diens chauffeur werd doodgeschoten, baseert Cooper op een
versie van de 'Zapruder-film', waarin in tegenstelling tot de
doorgaans vertoonde versie, niet is 'ingezoomd' op Kennedy op het
moment dat de fatale schoten worden afgevuurd. Er wordt, onder
andere door Cooper, beweerd dat deze onbewerkte versie aantoont
dat de chauffeur op Kennedy schoot. Op een bijeenkomst van
'Contact Network International' heb ik deze versie een aantal jaren
geleden zelf gezien, maar ik heb het er niet uit kunnen halen en
velen met mij waren daar dezelfde mening toegedaan. Maar dat
deze theorie door de mand valt wil natuurlijk nog niet zegen dat
Lee Harvey Oswald zonder meer als enige schutter bij de moord op
Kennedy betrokken was, zoals Pedro blijkbaar schijnt te denken.
Ook hier meen ik een Hulspasiaanse invloed te bespeuren. Marcel
Hulspas wil de wereld het liefst zo overzichtelijk mogelijk houden
en aan de verschillende samenzweringstheorieën omtrent de
moord op kennedy heeft hij in dat kader geen enkele boodschap.
Het komt hem eigenlijk wel zo goed uit dat Lee Harvey Oswald,
volgens de officiële (maar o zo twijfelachtige)
geschiedschrijving, de enige moordenaar van Kennedy was.
Dat Hulspas bij het uitdragen van zijn gesimplificeerde
wereldbeeld met een bulldozer over een aantal historische feiten
heen walst lijkt hem niet te deren. Zo gaat Hulspas er volledig aan
voorbij dat het (nota bene door de Amerikaanse overheid
ingestelde) 'House Select Committee on Assassinations' eind jaren
zeventig tot de conclusie kwam dat er wel degelijk een
samenzwering aan de moord op Kennedy ten grondslag lag. Daarbij
werd (tevens aan de hand van de Zapruder-film) overtuigend
aangetoond dat Oswald nooit de enige schutter kan zijn geweest.
Zoals gesteld wil ik met deze opmerkingen bij het artikel van
Pedro geenszins beweren dat de ideeënwereld van Cooper
niet knettergek zou zijn. Het is alleen dat de voorbeelden die Pedro
hiertoe aandraagt voor mij niet geheel overtuigend zijn. Er staan
mijns inziens in "Behold a Pale Horse" verschillende passages die dit
aanmerkelijk beter illustreren dan de betrokkenheid van Paus
Johannes Paulus II bij IG-Farben, of een theorie rond de moord op
Kennedy, waarbij sowieso niet ontkend kan worden dat er sprake is
van mysterieuze omstandigheden die nooit voldoende zijn
achterhaald. Om deze reactie op het artikel van Pedro niet al te veel
op te blazen zal ik het tot één geval beperken, al zijn
er echt talloze in het boek van Cooper te vinden. Het voorbeeld dat
ik hier wil noemen heeft betrekking op de ruimtesonde Galileo, die
volgens Cooper met een wel heel bijzondere missie door de
Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA op weg naar de planeet
Jupiter is gestuurd. Volgens Cooper is het de bedoeling van de
NASA dat Galileo in 1999 verdwijnt in de grotendeels uit gas
bestaande planeet Jupiter. Daarbij zou volgens hem de kernreactor
aan boord van de Galileo voor een nucleaire kettingreactie zorgen,
die het oppervlak van Jupiter zal doen ontsteken. Een tweede zon in
ons zonnestelsel zal daar volgens Cooper het gevolg van zijn. Dat
deze bewering geen enkele wetenschappelijke basis kent bleek een
aantal jaren geleden naar aanleiding van de inslag van de
Schoemaker-Levy komeet. Die sloeg met een dusdanig enorme
explosieve kracht op Jupiter in, dat daarmee vergeleken het
nucleaire knalletje dat de kernreactor van de Galileo eventueel zou
kunnen veroorzaken in het geheel niets voorstelt. Toch heb ik niets
gehoord van het ontstaan van een tweede zon in ons zonnestelsel,
naar aanleiding van die komeetinslag...
In dit geval is het overigens volledig duidelijk waar Cooper
deze onzin vandaan heeft want ook in Arthur C. Clarke's science-
fiction-roman '2010: Odyssey Two (het vervolg op het veel
beroemdere 2001, a Space Odyssey) ontsteekt Jupiter tot een
tweede zon in het zonnestelsel.
Mede in verband met de beweringen van Cooper rond het
Galileo-Project is het duidelijk dat er heel wat onzin in 'Behold a
Pale Horse' staat geschreven. Het valt ook aan te moedigen dat
Pedro hierop heeft willen wijzen. Het is alleen jammer dat hij
hiertoe niet de sterkste argumenten heeft gekozen en in een enkel
geval is blijven steken bij stellingen die Cooper duidelijk op
theorieën van andere, meer respectabele publicisten heeft
gebaseerd.
Peter Edel
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 315, 21 november 1997