1945 CROIX BLANCHE UNIVERSELLE

"Zonder tegenstellingen is er geen vooruitgang. Aantrekking en afstoting, rede en energie, liefde en haat zijn nodig voor het bestaan van de mens. Uit deze tegenstellingen komen wat de godsdienst goed en kwaad noemt, voort. Maar het goede is het passieve onderworpen aan de rede. Het kwaad is het actieve dat ontspruit aan de energie. Het goede is de hemel. Het kwade is de hel."
( William Blake )

De Orde die zich onder de naam ‘La Croix Blanche Universelle’ bekend maakt lijkt een Orde te zijn die haar principes baseert op de Rozekruisersorde en werd in 1945 opgericht door André Karquel.

Ze noemen zichzelf een ridderlijke Orde waar noch initiaties noch een zekere filosofie wordt vooropgesteld. Zij staat open voor alle mensen onafhankelijk hun geslacht, ras, politieke of godsdienstige overtuiging.

Zij beogen een universele broederschap onder mekaars gelijken. Een overstijgende solidariteit onder alle mensen.

In 1950 vraagt André Karquel aan zijn leden om steeds creatief te zijn in hun denken en handelen. Het leven is voor hen een continue beweging. Hun ridderidealen staan dan ook zeer hoog in hun vaandel. Zij gebruiken als symbool een zilveren kruis.

Ze nemen als het hoogste voorbeeld van hun idealen de ‘broeder van het Rozekruis’.

Deze broederschap steunde op vijf zeer verheven idealen die in deze Orde wordt overgenomen.

‘Jésus m’est tout’ wat zoveel voor hen betekent als het zoeken van het Christusprincipe in zichzelf en de ganse Kosmos.

‘Le vide ne se trouve nulle part’ wat de ontkenning inhoud dat ‘leegte’ een niet bestaand begrip is.

‘Le joug de la loi’ houdt in dat het noodzakelijk is de wetten van de natuur grondig te kennen.

‘La liberté de l’Evangile’ betekent voor hen dat de interpretaties van bijbelteksten strikt persoonlijk zijn en niet kunnen worden verklaard vanuit een hiërarchie.

‘La gloire de Dieu est inattaquable’ wat zoveel betekent dat de Universele Godheid Een is en ondeelbaar.

Het is duidelijk dat deze principes afkomstig zijn van de ‘Fama Fraternitatis’ van de Rozenkruisers.

Het principe ‘Mens ken U zelve’ is het eerste wat elk ridder moet toepassen.

De leden die zichzelf als ridders beschouwen engageren zichzelf tot volgende principes :

Het respekt voor ieder mens wat ook zijn afkomst mogen zijn.

Onder alle omstandigheden elk mens beschouwen als zijn medebroeder.

Hij onthoud zich van alle vooroordelen ten opzichte van elke situatie.

Hij dient de bemiddelaar te zijn voor ieder mens. Hij luistert naar iedereen en bemint iedereen.

Hij dient zichzelf als dienaar te beschouwen voor zijn medemens.

De Orde heeft een aantal boeken gepubliceerd :

‘l’Homme à la mesure de notre temps’, ‘Europe humaine aventure ‘, ‘Prémices d’une civilisation nouvelle’, ‘Eveil de l’homme nouveau’, ‘l’Alchemiste du Nouvel Age’, ‘Sorcier, homme et Dieu’en ‘La Tragedie Cosmique’.

De vijf principes dat deze Orde gebruikt zijn afkomstig uit de 'Fama Fraternitatis' uit 1614.

1. Jesus mihi omnia

2. Nequaquam Vacuum

3. Legis jugum

4. Libertas Evangelii

5. Dei Gloria intacta

André Karquel 2/2/1890 - 24/2/1969

Karquel was leerling van de Franse componist Vincent d’Indy, de oprichter van de Schola Cantorum. Hij heeft heel zijn leven muziek geschreven. Tevens was hij schilder. Beroepshalve was hij journalist.

Door een toeval komt hij tijdens de Eerste Wereldoorlog in contact met dr. J. Emerit een discipel van Paracelsus.

Hij trad geregeld op als dirigent te Rouen en te Parijs. Hij is tevens schrijver van een aantal toneelwerken zoals ‘Le Guérisseur’, ‘La Grande Expérience’ en ‘Les Trois Voyages’.

Op esoterisch gebied was hij tevens genezer. Hij heeft zich eveneens toegelegd op een diepgaande studie over het occultisme en het esoterisme.

In 1939 wordt Karquel opnieuw gemobiliseerd voor de Tweede Wereldoorlog. Hij wordt in Parijs aangehouden en komt in een concentratiekamp terecht.

In 1957 gaat hij op een dag mediteren op de berg Athos. Tijdens een reis naar Libanon in 1964 komt hij in contact met derwisjen.