East Asian Christian Conference
Episcopal Church,
Ethiopische Kerk
Huidige toestand
Evangelicals
Evangelicals, Association of,
Evangelical United Brethren Church,
Evangelikalen,
Evangelische Alliantie
Evangelische Baptistenkerken,
Evangelische Broedergemeenten,
Evangelische Gemeinschaft
Evangelische Kirche in Deutschland
Evangelische Maatschappij
Evangelisch-Lutherse Kerk
East Asian Christian Conference
(EACC), z Christian Conference of Asia.
Episcopal Church,
z Anglicaanse Kerk.
Ethiopische Kerk
behoort tot die groep van *oosterse kerken welke zich dogmatisch heeft uitgesproken voor het monofysitisme. In de 4de eeuw zou het christendom voor het eerst in Ethiopië gepredikt zijn door de Syriërs Frumentius van Tyrus en diens broeder Edesius. Als gevangenen van de Ethiopiërs wisten zij de gunst van koning Ezana te verwerven en daarvan maakten zij gebruik om hun geloof te prediken en een christelijke kerk te vestigen. Frumentius vertrok na enige tijd naar Alexandrië, waar hij het gebeuren voorlegde aan de patriarch Athanasius, die hem tot bisschop (aboena) wijdde (ca. 350). Frumentius heeft de Ethiopische Kerk verder uitgebouwd in nauwe verbinding met de Kerk van Egypte en de Koptische christenen. Op het einde van de 5de, begin 6de eeuw heeft het christelijk geloof zich door de prediking van de zgn. 'negen Romeinse (= Byzantijnse) heiligen' verder verbreid. Toen de islam zich begon te verspreiden over Afrika, kwamen de christenen in moeilijkheden. De Ethiopische Kerk werd geheel afhankelijk van de patriarch van Alexandrië (sinds de 11de eeuw zetelend te Caïro), de leider der monofysitische kerk in Egypte. Na het herstel van de oude dynastie rond 1270 begon een nieuwe periode van kerkelijke vitaliteit, die bekwaam geleid werd door de toenmalige aboena,, Takla Haymanot. Een sterk kerkelijk leider in de 14de eeuw was aboena Sallama II. Gedurende de 15de eeuw werd de Ethiopische vestiging van een monnikengemeenschap te Jeruzalem van grote betekenis, vooral door de van daaruit opgebouwde contacten met de westerse Kerken. Zo waren de Ethiopiërs aanwezig op het herenigingsconcilie van Florence (1441-1442), maar de tegenstand van koning Zara Yakob belette iedere doorvoering van de conciliebesluiten. Toen in de 16de eeuw de Portugezen militaire hulp verleenden aan de Ethiopiërs vanwege de islamitische invasies (1520 1545 ), zond paus Julius III jezuieten als missionarissen. Vooral pater Pedro Paez (gest. 1622) oogstte groot succes met zijn prediking. Met de hulp van koning Soesenyos (Soesneos) werd een monofysitische opstand onderdrukt; de koning werd hierna katholiek en voltooide de hereniging met Rome (1622) In 1625 werd een katholiek patriarch benoemd door de paus, nl. Affonyso Mendez, en een jaar later werd het katholieke geloof tot staatsgodsdienst verklaard. Dit duurde slechts tot de troonsafstand van koning Soesenyos" wiens zoon Basilides (Fasilades} de jezuïeten uit het land zette en het geloof van Alexandrië' tot staatsgodsdienst verklaarde.
De taal van de Ethiopische christenen is het Ge'ez, nu nog gebruikt in de liturgie, maar niet meer verstaan door de gelovigen van heden. Een bijzondere aandacht voor de apocriefe literatuur is hun niet vreemd en de vele vermeldingen van hun vaderland in de bijbel zijn zeker mede -oorzaak geworden dat het christelijke geloofsleven een oudtestamentische gloed verspreidt en dat vele joodse gebruiken bijwijlen nog in ere worden gehouden, bijv. de besnijdenis.
De Ethiopische Kerk kent talrijke vastendagen en {feestdagen en een zeer sterke verering van Maria en de heiligen.
HUIDIGE TOESTAND.
Tot 1959 was de Ethiopische Kerk afhankelijk van het Koptisch patriarchaat van Alexandrië. In dit jaar werd de Ethiopische Kerk onafhankelijk en werd zij als autocefaal patriarchaat erkend. In 1971 na de dood van aboena Basilios, koos zij voor de eerste keer in de geschiedenis haar eigen patriarch. De patriarch van de Ethiopische Kerk resideert in Addis Abeba; de hiërarchie bestaat uit 14 eparchieën (13 in Ethiopië, 1 in Eritrea), verder 1 bisschop in Jeruzalem. De kerk telt l0 à I2 miljoen gelovigen, bijna 200000 priesters en monniken, ca. I7000 kloosters en 10 seminaries. De zeer talrijke clerus is invloedrijk en conservatief. Sinds I965 is te Caïro een blijvend secretariaat gevestigd voor nauwere samenwerking
van alle monofysitische kerken en voor het onderhouden van contacten met andere kerkelijke groeperingen.
Lit. B. SPULER, Die morgenlandisehen Kirchen (1964), blz. 309 318; A WONDMAGEGNF HtJ en J MOTOVU, The Ethiopian Orthodox Church (1970): F. HEYERD Die Kirche Aethiopiens (1971).
Evangelicals
vormen de laagkerkelijke richting in de *Anglicaanse Kerk. Het woord slaat in de Verenigde Staten op personen met gewoonlijk piëtistische inslag in diverse protestantse kerken en geloofszendingen. Sedert het begin der jaren zeventig wordt in Duitsland de term Evangelikalen gebruikt voor dergelijke personen, hetzij piëtistisch, hetzij confessioneel ingesteld. Zij gaan uit van de persoonlijke ervaring der verlossing door Jezus Christus; het geloof is gebonden aan de bijbel als het geïnspireerde Woord van God. Zij zijn bereid zich persoonlijk in te zetten voor evangelisatie en zending. Een Wereldcongres voor Evangelisatie te Berlijn (1966) en een evangelisatiekruistocht van Billy Graham gaven impulsen tot een beweging die zich fel keerde tegen de Wereldraad van Kerken, in het bijzonder tegen de zendingsconferentie te Bangkok (1973). Het doel der zending is volgens de Evangelicals verkondiging van en bekering tot Christus en geen dialoog met nietchristenen, indien deze dialoog niet Zijn uniciteit beklemtoont en het gevaar van syncretisme meebrengt. Voorts verzetten de Evangelicals zich tegen de naar hun mening eenzijdige sociale en politieke instelling van de Wereldraad. Een Internationaal congres voor Wereldevangelisatie te Lausanne (1974) leidde echter niet tot een aparte organisatie. Een der bekendste theologen uit deze groep is de Tübinger hoogleraar Peter Beyerhaus. In 1971 werd Idea als persdienst opgericht.
Lit: F LAUBACH, Ausbruch der Evangelikalen (1972); D. BLOESCH, The Evangelical renaissance (1974); D. F. WELLS en J. D. WOODBRIDGE, The Evangelicals (1975); W KUNNETH en P BEYERHAUSS Reich Gottes oder Weltgemeinschaft (1975).
Evangelicals, Association of,
z. Association of Evangelicals.
Evangelical United Brethren Church,
z. Broederenkerk.
Evangelikalen,
z Evangelicals.
Evangelische Alliantie
een internationale vereniging van protestanten, in 1845 te Liverpool opgericht door ds. Th. Chalmers van de Schotse Free Church. In 1846 werd te Londen een constitutie in negen stellingen opgesteld: inspiratie van de H. Schrift door de Heilige Geest; het recht om zelfstandig de Schrift uit te leggen; de leerstellingen omtrent de Drieëenheid, de zondeval, de verzoening door Christus; de rechtvaardiging door het geloof enz. De Evangelische Alliantie kwam in het verleden o.m op voor de vrijheid van in een minderheidspositie levende protestanten, zoals in Spanje en Rus land Afdelingen van de beweging ontstonden in Engeland, de Verenigde Staten, Duitsland en Nederland (1867). In 1945 werd de Nederlandse afdeling opgeheven.
Evangelische Baptistenkerken,
Bond van, z Baptisten.
Evangelische Broedergemeenten,
z Broedergemeenten, Evangelische.
Evangelische Gemeinschaft
is in 1803 in de Verenigde Staten door Jakob Albrecht, een predikant der Methodistische Kerk, gesticht onder Duitse emigranten. Albrecht werd in 1807 tot bisschop gewijd. De 'Albrechtsleute' bleven in hun geloofsovertuigingen methodistisch en legden grote nadruk op bekering en heiliging. In 1816 verzamelden de gemeenten zich tot een zelfstandige kerk als Evangelische Gemeinschaft. In de Verenigde Staten ontwikkelde deze kerk zich in het midden der 19de eeuw tot een Engels sprekende kerk, de Evangelical Church welke in 1946 is opgegaan in de Evangelical United Brethren Church (* Broederenkerk).
In 1845 werd de Evangelische Gemeinschaft vooral door Sebastian Kurz naar Duitsland overgeplant. In het begin vond zij vrijwel enkel in het piëtistische Wurttemberg aan hang, maar thans is zij over geheel Duitsland en Zwitserland als een zelfstandige, vrije en nog steeds methodistisch-gezinde kerk verspreid.
Evangelische Kirche in Deutschland
(afk .: E K D, soms E K I D), de voornaamste protestantse kerk in de Bondsrepubliek Duitsland eigenlijk een bond van tien lutherse, geunieerde (gemengd luthers-gereformeerde) en twee gereformeerde landskerken - kwam op de conferentie van Treysa (bij Marburg) in aug. 1945 tot stand. Zij trad in de plaats van de Deutsche Evangelische Kirche {de in 1933 tot stand gekomen rijkskerk, die diende als overkoepelend orgaan van de landskerken). De Barmer Thesen werden verbindend verklaard, waardoor de kerk van nationaal-socialistische ideeën kon worden gezuiverd. De EKD trad aanvankelijk als een eenheid tussen de DDR en de Bondsrepubliek Duitsland op en omvatte 28 landskerken met een ledental van 40 miljoen (overwegend luthers}. Door de bouw van de Berlijnse muur (aug. 1961) werd de communicatie echter ernstig bemoeilijkt en in juni 1969 voltrok zich - onder druk van de DDR-regering - een scheiding tussen de kerk in Oost- en West-Duitsland door de constituering van de Bund der Evangelischen kLirchen in der DDR, die drie lutherse en vijf geunieerde landskerken omvat. De leiding van deze bond berust, evenals bij de EKD het geval is, bij een bisschop.
Van de oorspronkelijk dertien bij de EKD aangesloten lutherse landskerken hebben tien zich in juli 1948 aaneengesloten tot de Verenigte EvangelischLutherische Kirche Deutschlands (VELKD). Ook de VELKD beperkte in dec. 1969 haar arbeidsterrein tot de Bondsrepubliek en West-Berlijn. In 1970 sloten vijf lutherse landskerken in Noord-Duitsland zich aaneen tot de Nordelbische Evangelisch-Lutherische Kirche als eerste stap naar een geleidelijke opheffing van de landskerken en naar de vorming van grotere eenheden buiten de EKD. De bij de EKD aangesloten gereforrneerden kennen als overkoepelend orgaan van de gemeenten met de Heidelbergse Catechismus de Reformierter Bund. De EKD is aangesloten bij de Wereldraad van Kerken (de afzonderlijke lutherse landskerken bij de *Lutherse Wereldfederatie).
Evangelische Maatschappij
is een vereniging van protestanten in Nederland (gevestigd te Utrecht), opgericht na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in de Rooms-Katholieke Kerk (1853}. De vereniging wilde de toenemende invloed van deze kerk tegengaan en het protestantse bewustzijn verlevendigen. Zij kwam op voor de vrije protestantse geest en bestreed in het verleden vooral het ultramontanisme als vijand van de godsdienstvrijheid. Sedert 1895 bestond, tot voor enkele jaren, een tweewekelijks orgaan, De Protestant. Thans wordt maandelijks Tenminste uitgegeven, waarin wordt gestreefd naar het geven van verantwoorde informatie over het roomskatholicisme. In het Nederlands Protestants Convent werkt de Evangelische Maatschappij thans samen met meerdere organisaties, die betrokken zijn bij de verhouding van protestantisme en rooms-katholicisme.
Evangelisch-Lutherse Kerk
(in het Koninkrijk der Nederlanden) telt ca. 40000 (doopplidmaten, verspreid over 62 gemeenten. Voor de grondslag der belijdenis * Lutheranisme. De kerkelijke leiding berust bij een synode (36 led en , jaarlijks één vergadering), dagelijks vertegenwoordigd door de synodale commissie. De predikantsopleiding is te Amsterdam. Vrouwelijke lidmaten hebben sinds 1910 stemrecht, vrouwelijke predikanten zijn sinds 1931 werkzaam; voor de geschiedenis * Lutherse Kerken.